سفیانی کیست؟!

سفیانی از شخصیت‏های بارز در جریانات نهضت جهانی حضرت مهدی(عجل ‏الله فرجه) است. او دشمن سرسخت و رویاروی آن حضرت می‏باشد، هر چند که امام در حقیقت با نیروهای کفری که از سفیانی پشتیبانی می‏کنند، روبروست. همچنانکه در ادامه خواهید خواند.
روایات وارده دلالت دارد بر اینکه خروج سفیانی از وعده‏های حتمی خداوند است، از امام زین العابدین(علیه‏السلام) روایت شده ‏است که ایشان فرمودند: امر قائم از سوی خداوند حتمی است و امر سفیانی نیز از جانب خداوند قطعی می‏باشد و قائم ظهور نمی‏کند مگر پس از آمدن سفیانی.(1)
اینک شمه‏ای از چگونگی شخصیت و جنبش او را ذکر می‏نماییم.

سفیانی کیست؟

بین دانشمندان اسلامی اتفاق نظر است که وجه تسمیه او به سفیانی به‏ خاطر نسبت داشتن با ابوسفیان است، چرا که وی از تبار ابوسفیان به ‏شمار می‏آید، همانگونه که فرزند زن جگرخوار نیز می‏باشد به علت نسبت وی با جده‏اش هند زن ابوسفیان، که در جنگ احد وقتی حمزه سیدالشهداء به شهادت رسید هند کوشید تا جگر حمزه را از فرط کینه به دندان بکشد.
امیر مۆمنان علی(علیه‏السلام) فرمودند: «فرزند هند جگرخوار از وادی یابس(دره خشک) خروج می‏کند. او مردی است چهارشانه و بدقیافه، دارای سری بزرگ و بر صورت او اثر آبله پیداست. وقتی او را می‏بینی پنداری که یک چشم دارد، نامش عثمان است و او از فرزندان ابوسفیان است. وارد سرزمین قرار و معین(با آرامش و آبی گوارا) می‏شود و بر بالای منبر آنجا قرار می‏گیرد.»(2)
میان شیعیان معروف است که او از اولاد عنبسه پسر ابوسفیان است. البته در روایتی دیگر آمده‏است که وی از فرزندان عتبه پسر ابوسفیان است.(3)
و فرزندان ابوسفیان پنج نفر بودند: عتبه، معاویه، یزید، عنبسه و حنظله. و در یکی از نامه‏های حضرت علی(علیه‏السلام) به معاویه به‏ طور صریح آمده‏است که سفیانی یکی از فرزندان معاویه است.

و اما مشهور نزد علمای اهل سنت این است که نام وی عبدالله است و در نسخه خطی از إبن‏حماد آمده‏است که نامش عبدالله پسر یزید است. ولی همچنانکه مشهور است نام وی عثمان است.
پستی، پلیدی و سرکشی سفیانی
راویان حدیث، در نفاق و بدسرشتی و دشمنی سفیانی با خدا و پیامبرش(صلی ‏الله ‏علیه‏ و آله‏) و حضرت مهدی(عجل الله فرجه) اتفاق نظر دارند و روایاتی که شیعه و سنی درباره شخصیت و کردار او نقل کرده‏اند یکسان یا تقریباً نزدیک به هم آمده‏است، چنانکه روایتی در این باب آمده‏ است که: سفیانی بدترین فرمانرواست، دانشمندان و اهل فضل را می‏کشد و نابود می‏سازد و از آنها برای رسیدن به مقاصد خود یاری می‏خواهد هر کس سر باز زند او را به قتل می‏رساند.(4)
و در جایی دیگر آمده که: سفیانی در مدت شش ماه کسانی را که نافرمانی وی کنند می‏کشد، و با اره آنها را سر می‏برد و در دیگ‏ها می‏پزد.(5)
او رهبری سیاسی غربی‏ها و یهودیان را بر عهده دارد و با حضرت مهدی(عجل ‏الله فرجه) که دشمن روم یعنی غربی‏هاست، به نبرد می‏پردازد و با ترکان یا هواداران ترکان که به نظر ما روس‏ها هستند، وارد جنگ می‏شود.

نیز از ابن‏‏عباس وارد است که گفت: سفیانی خروج می‏کند و دست به کشتار می‏زند حتی شکم زنان را می‏درد و اطفال را در دیگ‏‏های بزرگ می‏جوشاند.(6)

یا به طور مثال از امام باقر(علیه‏السلام) روایت شده که فرمود: اگر سفیانی را مشاهده کنی، در واقع پلیدترین مردم را دیده‏ای. وی دارای رنگی بور و سرخ و کبود است. هرگز سر به بندگی خدا فرو نیاورده. مکه و مدینه را ندیده‏است و می‏گوید: پروردگارا انتقام من با آتش است.(7)
فرهنگ و گرایش سیاسی سفیانی

روایات نشانگر این معناست که سفیانی فرهنگ و آموزش غربی دارد و چه بسا در همانجا نشو و نما کرده‏باشد. در کتاب غیبت شیخ طوسی از بشربن غالب روایت شده‏است که: سفیانی درحالیکه رهبری گروهی را بر عهده دارد مانند شخص نصرانی صلیب بر گردن دارد و از سرزمین رومیان روی می‏آورد.(8)
اینکه روایت شده که سفیانی از سرزمین رومیان می‏آید، نشانگر این است که او رهبری سیاسی غربی‏ها و یهودیان را بر عهده دارد و با حضرت مهدی(عجل ‏الله فرجه) که دشمن روم یعنی غربی‏هاست، به نبرد می‏پردازد و با ترکان یا هواداران ترکان که به نظر ما روس‏ها هستند، وارد جنگ می‏شود. و سفیانی پایتخت خود را در حوادث زمان ظهور و در پیشاپیش لشکرکشی حضرت از دمشق به رمله فلسطین منتقل می‏سازد، همانجایی که طبق روایات وارده شورشیان رومی در آنجا فرود می‏آیند.

بلکه به‏ طوری که پیداست، به عنوان خط مقدم دفاعی به نفع یهودیان و رومی‏ها وارد پیکار با حضرت می‏شود و روایات درباره شکست او که به شکست یهودیان منتهی خواهد شد، سخن می‏گوید.
علاوه‏ بر این دلیل دیگرش بر گرایش وی به غربی‏ها این است که پس از شکست و کشته شدن او، باقیمانده نیروهایش به طرف غرب فرار می‏کنند، آنگاه یاران حضرت آنها را بازمی‏گردانند و به قتل می‏رسانند.